"Tak - chcę zmienić"
(Halina Pieścik, ilustracja do opowiadania "Tron" Mariny i Siergieja Diaczenków)
FRAKTALE
Łac. fractus – złamany, cząstkowy, ułamkowy w znaczeniu potocznym
oznacza zwykle obiekt samo-podobny (tzn. taki, którego części są podobne
do całości) albo "nieskończenie subtelny" (ukazujący subtelne detale
nawet w wielokrotnym powiększeniu).
Za jedną z cech charakterystycznych fraktala uważa się samopodobieństwo, to znaczy podobieństwo fraktala do jego części. Co więcej, zbiory fraktalne mogą być samoafiniczne, tj. część zbioru może być obrazem całości przez pewne przekształcenie afiniczne.
A wszystko to jedna wielka matematyka, na której kompletnie się nie znam, a jednak ciągle zachwyca.
Bo przecież to język Wszystkiego...
Kosmos
Mróz na szybie
Mamilaria
Liść paproci
6 komentarzy:
http://4.bp.blogspot.com/-Ci_eUpTJyGQ/UYY2rAKdx4I/AAAAAAAAEA4/TqlTe8Dj0OU/s1600/600px-2003-32-GravitationalLens.jpg
this is amazing!
Fraktale są niezwykłe, nie znam się jednak na ich tworzeniu w wersji matematycznej. Matematyka jest pięknym przedmiotem, czasami sięgam po wzory i bawię się nimi, choć pamiętam dobrze jak w szkole jęczałam podczas kolejnych sprawdzianów. Jest w niej - matematyce - jednak coś urzekającego. Strach ma wielkie oczy, ale to przez nasze opory, lenistwo, próby postrzegania świata wyłącznie w duchu humanistycznym a przecież świat to przede wszystkim: fizyka, chemia, biologia a o stałych w Kosmosie stanowi matematyka. Nie zgadzam się tylko ze stwierdzeniem, że jest ona Królową Nauk. To takie płytkie pojmowanie, skąd niby mamy wiedzieć, co było najpierw: kura czy jajko?
Ech, rozmarzyłam się ^_^ Pozdrawiam serdecznie, :) :*
Basiu,
I tu również się z Tobą zgadzam. Królowania w zasadzie z pełną 100% pewnością nie przydzieliłabym żadnej nauce. Za mało wiemy, żeby tak kategoryzować.
Z matematyki zawsze byłam słaba. Może to wina nauczycieli, a może trochę mojego lenistwa. Humanistyczne postrzeganie świata jest być może łatwiejsze, ale jednak to nauki ścisłe określają jego istnienie.
Wątpię, żebym kiedykolwiek nadrobiła swoje podstawowe braki w fizyce, chemii i matematyce, ale nie zmienia to faktu, że nauki te niezmiernie mnie pociągają i fascynują:) Może dlatego, że stanowią dla mnie niejaką tajemnicę?
:* Wpadłam, co by sprawdzić... Ale chyba jesteś baaardzo zajęta, że nie ma cię tyle czasu. Nie zapracowuj się, życie jest po to, aby żyć, a nie harować. ^ ^
Pozdrawiam cieplutko :) :*
Witaj Basieńko,
Powód mojej nieobecności był zgoła inny niż praca. I całe szczęście! Mam nadzieję, że nigdy nie znajdę się w sytuacji, kiedy praca przeszkadzać mi będzie żyć;-)
Najpierw byłam chora. Dość długo niestety.
A potem wyruszyłam w podróż, o której kiedyś Ci pisałam.
Zatem... po prostu żyłam. Musiałam na pewien czas oderwać się absolutnie od wszystkiego:)
Więcej napiszę Ci o tym w mailu, którego niedługo Ci wyślę.
Ściskam Cię serdecznie:-)
(Zauważyłam, że w czasie mojej nieobecności i u Ciebie zaszły zamiany. Co widać nie tylko po wizualnej stronie bloga, ale również w postach, w tym, co i jak piszesz:) Dzisiaj dopiero nadrobiłam zaległości czytelnicze)
Witaj, Iwonko :) :*
Dopiero teraz mam czas odpisać, zaraz zabieram się do maila, więc nie będę się rozwodzić. Chciałam tylko poinformować, że aby zamieścić u mnie komentarz - musisz mieć konto na Google +. Miałam skaranie z ćmami i dlatego zmieniłam ustawienia. Tak naprawdę komentuje mnie tylko kilka osób, z których wszystkie są na bloggerze, a więc wystarczy że przełączysz swój profil bloggera (czyli: http://www.blogger.com/profile/06334993815144605531) na profil Google +. Jeśli oczywiście chcesz mieć możliwość komentowania. Niestety to jedyny sposób, bo z pewnych powód nie wrócę już do starego trybu komentowania, zresztą gdybym nawet chciała - nie wiem jak to zrobić. Mając profil na Google +, masz wtedy możliwość komentowania także na moim profilu, na tablicy gdzie umieszczam nie tylko linki do postów.
Niom. To tyle. A resztę w mailu. Pozdrawiam serdecznie :) :*
Prześlij komentarz