niedziela, 7 października 2012

Shun-kin

Sztuka wystawiana w londyńskim teatrze Barbican w 2009 roku.

Inspired by two texts by celebrated Japanese writer Jun'ichiro Tanizaki, 'In Praise of Shadows' and 'A Portrait of Shunkin', the play tells the story of a blind Shamisen player, and the servant so devoted he will do anything to share her world.

 Shamisen build

2 komentarze:

B. Silver pisze...

Witaj, Iwonko :)

Zawsze mnie zdumiewały te japońskie lalki. Do dziś nie wiem, co o nich sądzić, z jednej strony są piękne, dzięki ich prezencji dorośli, wychowani w bardzo sztywnej-hermetycznej kulturze, mogą ukazać głębie swoich uczuć, ale z drugiej strony, często odnoszę wrażenie, że kryje się za nimi pewien przedmiotowy ogląd świata. Niemniej pomimo wszystkich "za" i "przeciw", jedno co pochwalam w życiu i staram się naśladować, to "ascetyzm". Podoba mi się minimalizm, gdyby tak wszyscy potrafili skupić swą uwagę wyłącznie na tym, co naprawdę im potrzeba.

Pozdrawiam ciepło w deszczowy dzień. :) :*

IwoX pisze...

Witaj Basiu:)
Sama mam ambiwalentny stosunek do japońskich lalek. Może raczej do lalek w ogóle. Ale w jakimś stopniu zawsze pociągał mnie teatr lalkowy. Sama nie wiem, dlaczego. A co do "ascetyzmu", o którym piszesz, to całkowicie się z Tobą zgadzam:)

Za moim oknem co prawda nie pada, ale jest strasznie zimno:)
Dlatego też pozdrawiam cieplutko:)